De grondlegger

Het Shotokan Karate begint in zekere zin in 1868, dat is het geboortejaar van Gichin Funakoshi, de grondlegger van onze stijl. Funakoshi werd geboren in Shuri, een dorp op het eiland Okinawa, dat ten zuiden van Japan ligt.

'Shoto' was de dichtersnaam van Funakoshi en het betekent pijnbomen. Het ruisen van de pijnbomen in de wind inspireerde Funakoshi tot het maken van gedichten en gaf hem de rust die nodig is voor het beoefenen van karate.

De stijl van Funakoshi werd op zijn geboorte-eiland eerst Tode-Jutsu genoemd, de Japanse naam karate kwam pas later. De toevoeging 'Shotokan' kwam in zwang met de bouw van Funakoshi's eerste karateschool in 1939. De school werd in de volksmond 'Shoto' genoemd en zo ontstond de naam Shotokan, wat letterlijk 'De school van het huis van Shoto' betekent.

Shotokan Karate heeft als symbool een tijger. Deze tijger stond voorop het boek dat Funakoshi in 1922 over zijn karatestijl schreef en waarmee hij karate op het vasteland in Japan zeer populair maakte, vooral op universiteiten. Een groot Japans kunstenaar, Hoan Kosugi, had de tijger gemaakt om Gichin Funakoshi te eren. Met de tijger wilde hij kracht en moed symboliseren. Funakoshi stierf in 1957 en is 88 jaar oud geworden, hij heeft een grote bijdrage geleverd aan de kunst van het karate.

Funakoshi

Gichin Funakoshi bracht de techniek van de klassieke leermeesters tot verdere ontwikkeling en zorgde ervoor dat karate in de rest van Japan en later in de hele wereld bekend raakte. Hij mag de vader van het moderne karate genoemd worden. In 1921 introduceerde hij karate in Tokiyo en in 1936, op bijna zeventigjarige leeftijd opende hij zijn eigen dojo. Deze dojo werd Shotokan genoemd, naar de naam Shoto waar hij de verzen uit zijn jeugd ondertekende.

Karate-do, de weg van de lege hand
Karate is een Japans woord dat rond 1935 in zwang raakte, het betekent 'Lege Hand'. Voor die tijd had men meerdere namen voor de vechtkunst, onder andere 'China Hand', omdat in China de oorsprong van karate ligt. De benaming 'Lege Hand' werd gekozen omdat een karate-ka (beoefenaar van karate) gebruik maakt van zijn natuurlijke wapens; zijn lichaam, zijn handen en armen, zijn voeten en benen, en zijn intelligentie. Naast het feit dat karate een uitstekende verdedigingskunst is, is het bovendien een ideale oefen- en trainingsvorm. Karatetraining ontwikkelt kracht, snelheid, lenigheid, uithoudingsvermogen, coördinatie en waakzaamheid.

De oorsprongen van karate
Omdat Okinawa net zo ver van Japan als van China ligt, wordt de geschiedenis van het eiland gekenmerkt door zowel Chinese als Japanse onderdrukking, waarbij het bezit van gebruikelijke wapens, zoals zwaarden en messen, verboden was. Daarom leerden de inwoners vechten met ongebruikelijke wapens; landbouwgereedschap en visserswerktuig. Ook leerden ze vechten met de blote hand. Ze oefenden 's nachts op geheime plekken en zo ontstonden verschillende vechtvormen. Rond 1900 werd het vechten iets minder geheim en richtte men de eerste officiële vechtscholen (ryu's) op: Tomari-te, Shuri-te en Naha-te. Het eiland heeft sindsdien tal van grootmeesters voortgebracht, zoals Gichin Funakoshi, Kenwa Mabuni en Chojun Miyagi. De grootmeesters perfectioneerden de stijlen en schreven er boeken over of ze gingen op reis om hun vechtkunst te tonen.

Het logo van de Shotokanstijl

Het tijgersymbool is het officiële handelskenmerk van de Shotokan Karate Associatie. De tijger werd ontworpen en getekend door een groot Japans kunstenaar, Hoan Kosugi, om Gichin Funakoshi te eren. Funakoshi gebruikte de tekening als omslag voor zijn eerste boek, om hiermee kracht en moed te symboliseren. De onregelmatigheid van de cirkels komt waarschijnlijk doordat alles geschilderd is met een vloeiende beweging van het penseel. De karakters bij de staart van de tijger geven de naam van de kunstenaar weer.

naar boven